به گزارش مجله خبری نگار، این موزاییک مرمری که اکنون زیر آب است، به ایوان ورودی یک ویلا که مشرف به ساحل بوده، تعلق دارد. این نوع ایوانها در معماری روم باستان محبوبیت داشته و در اواخر امپراتوری روم ساخته میشدند.
این بخش از سواحل ناپل که ویلای موردنظر در آن واقع شده، به دلیل پدیده زمینشناسی به نام «برادیسیم» و تغییرات فشار زیرسطحی، به تدریج غرق شده و بسیاری از ویلاهای باستانی و آثار تاریخی به زیر آب رفتهاند.
این ویلا در شهر باستانی بایا قرار داشته که به دلیل چشمههای آبگرم و زیباییهای طبیعیاش، بهعنوان یک تفرجگاه ساحلی محبوب شناخته میشد. این شهر که به «لاسوگاس ایتالیا» مشهور است، محل اقامت ژولیوس سزار و امپراتور نرون نیز بوده است.
بر اساس تحقیقات اولیه پارک باستانی «کامپی فلگری»، این موزاییک از قطعات نامنظم مرمر بازسازیشده ساخته شده است. این تکنیکی است که از قرن سوم تا پنجم میلادی رایج بوده است.
باستانشناسان اعلام کردند که این قطعه مرمری به دلیل فروریختن دیوارهای اطرافش، که بیش از ده متر ارتفاع داشتهاند، شکسته شده است.
در حالی که برخی قسمتهای موزاییک کشفشده از آب خارج و روی زمین تمیز شدهاند، عملیات کشف و بازسازی در زیر آب همچنان ادامه دارد و باستانشناسان امیدوارند که موفق به بازسازی یک بخش کامل از موزاییک این ایوان تاریخی شوند.
شهردار محلی، جوسی جراردو دلا راجیونه، در پستی در شبکه اجتماعی فیسبوک این کشف را «شگفتانگیز» خواند و گفت که این کفپوش در اواخر امپراتوری روم و کمی پیش از وقوع پدیده «برادیسیم» نصب شده است.
کامپی فلگری، یا مزارع فلگری، منطقهای بزرگ و آتشفشانی است که به شکل یک دهانه غولپیکر، ۲۰۰ کیلومتر زیر خلیج ناپل و جزایر کاپری و ایسکیا تا حومه شهر ناپل امتداد دارد و اکنون یک مکان محبوب برای غواصی و مشاهده خرابههای زیر آب محسوب میشود.
این منطقه اکنون محل چندین آتشفشان است که برای ۳۹،۰۰۰ سال فعال بودهاند و بسیاری از آنها زیر آب قرار دارند. آخرین فوران بزرگ کامپی فلگری در سال ۱۵۳۸ رخ داد و کوهی جدید در خلیج ایجاد کرد.
طبق گفته موسسه ملی ژئوفیزیک و آتشفشانشناسی ایتالیا، فعالیتهای لرزهای در این منطقه از دسامبر ۲۰۲۲ شدت گرفته و کارشناسان نگران فعالشدن دوباره این آتشفشانها هستند که برای چندین نسل خاموش بودهاند.